Zuid-afrika en Uganda!

Van de luxe vakantie in Zuid-Afrika naar het backpacken in Uganda!

Na het afscheid op Schiphol van de liefste vriendinnetjes en vriendjes en natuurlijk mijn aller liefste zus, begon mijn vakantie in Zuid-Afrika met died, papa en mama. De eerste twee dagen hebben we doorgebracht in Kaapstad. We zijn rond de Tafelberg gaan rijden. De eerste dag met een city tour bus, en de volgende dag zijn we zelf gaan rijden onder andere naar boulders beach om de pinguïns te zien. Het eerst diner van mij in Zuid-Afrika was natuurlijk een braai! We waren uitgenodigd bij de zus van Fiona om daar mee te komen eten.

Na twee dagen Kaapstad zijn we naar StellenBosch gereden voor de bruiloft van Bianca. Het huwelijk was op een wijnfarm in Stellenbosch. De ceremonie was in een soort klein kapelletje, in het “bruiloftsboss”. Dat kapelletje had een vloer van houtenplanken, zoals een steiger. Tot nu toe was er nog niets mis gegaan tijdens de organisatie of het huwelijk zelf, tot op het moment van de ringen. Alexye gaf de ring aan Bianca dat ging allemaal goed, maar toen moest Bianca de ring aan Alexey geven, en dat ging mis. Bianca liet de ring vallen tussen de houten planken door, en daar lag de ring, onder het kapelletje. Gelukkig was Nathan smal genoeg om onder het kapelletje te kruipen en kon de ring pakken. Zo was het toch nog een bruiloft met een goed einde! En met hilarische foto’s!
Na het huwelijk zijn we via de garden route naar de farm gereden. Tijdens de garden route zijn we gestopt in Wilderness. We zijn toen onder andere naar een olifanten park gegaan, om olifanten te voeren. Ook George was voor ons niet te missen, omdat mama daar naar toe moest om haar Wonki Ware(servies) te kopen. Ze heeft alles in haar handbagage mee genomen, en ik hoorde via Fiona dat alles heel is aangekomen. We zijn na de tussenstop van twee dagen weer door gereden naar de middle of nowhere voor een game drive. Maar voor dat we bij onze lodge konden komen moesten we eerst 40km over een onverharde weg rijden en het had toevallig net geregend.. We waren te laat voor de middag/avond game drive, maar hadden gelukkig voor twee nachten geboekt. Dus na een kort nachtje konden we om 6.00u mee met de ochtend game drive en om 16.00u konden we mee met de middag rit. De middag game drive zou normaal tot 19.00u maar omdat er twee mannetjes leeuwen waren gespot zijn we tot half 9 gaan zoeken voor de mannetjes leeuwen. Helaas toen niet gevonden, maar onze gids zei de ochtend van ons vertrek dat we goed naar links moesten kijken, omdat ze daar ergens zouden zijn, en dat was inderdaad waar. Uiteindelijk hebben we dus toch nog de mannetjes leeuwen gezien!
Na de twee nachten in kuzuko lodge zijn we door gereden naar de farm. Fiona heeft ons hier allerlei dingen in de omgeving laten zien en we zijn zelfs mee geweest naar de kerk. Woensdag ochtend vertrok de familie en was ik helemaal alleen met mijn Zuid-Afrikaanse familie! Die dag was even heel gek, maar ik heb het weer overleefd. Nu is mijn vakantie dus ook voorbij en begint mijn tussenjaar echt. Mijn kleine ‘farm to do list’ is al redelijk compleet, zo heb ik al het land geploegd, paard gereden en nu nog rijden in het bakkie!


Ik had besloten om maandag mee te gaan naar School met Fiona. De wekker stond om 04.00 omdat Nathan ook weer naar school moest, en hij zit in East Londen op school. Dat is dus nog zeker 1.5 uur rijden van af hier, en zijn school begint om 7.00u. Het was echt hilarisch om daar in de klas te zitten. De kinderen waren veel te enthousiast om mij te zien, en hadden allerlei vragen voor me. Grade 12 vond mijn naam veel te moeilijk en hadden besloten dat ik een Xhosa naam kreeg: Nonvula. Dinsdag en woensdag ben ik veder gegaan met de “renovatie” van Fiona’s kantoor. We hadden haar kantoor afgelopen weekend al geschilderd, nu was het nog mijn taak om een boekenkast te schilderen. Donderdag en vrijdag ben ik weer meegegaan met Fiona naar haar school. Vrijdag was Prize giving day en omdat wij dat niet hebben in Nederland vond ik het leuk om dat te zien. Oke, zo speciaal was het niet maar toch leuk om gezien te hebben. Het duurde alleen wel heel erg lang want ze hebben oprecht overal een prijs voor.

Nathan was maandag 12 okt. Jarig maar we hebben zijn feestje het weekend daarna gevierd. Zaterdag was zijn feestje en zondag waren er nog twee families, die hier hadden geslapen. Zondag ben ik weer gaan paardrijden. Het ging eigenlijk super goed! Tot lunch tijd, ik wou nog een rondje maken voordat we gingen lunchen. Ik sprong op het paard, en vroeg aan de huishoudster of ze me de teugels kon aangeven. Maar blijkbaar is ze bang voor paarden en na een kleine beweging van het paard, stond ze ineens 3 meter vederop. Ik zat dus nu op het paard zonder teugels in mijn handen, en ik ben nog geen expert op een paard. Zonder teugels in mijn hand begon het paard dus te lopen/rennen, en het is blijkbaar op de teugels gaan staan en sloeg het op hol en begon nog harder te rennen. Ik was al aan het proberen om er van af te komen, maar dat is redelijk lastig als een paard aan het rennen is, dus dat duurde even. Uiteindelijk ben ik van het paard afgevallen, en gelukkig had ik mijn voeten al uit de beugels gehaald, dus ik viel er “goed” vanaf. Ik ben wel op mijn achter hoofd gevallen en was heel eventjes alles kwijt en het was toch een beetje eng… Gelukkig was mijn geheugen al snel weer terug, en ben ik er vanaf gekomen met een dag hoofdpijn en helaas spierpijn…

Dit was een goed begin van de laatste week op de farm, haha. Ik ben weer twee dagen mee geweest naar school maar nu voor de valedictory. Dat is eigenlijk wat wij als diploma uitreiking hebben maar dan is het voor de examens. Donderdag heb ik afscheid genomen van Fiona en heb ik mezelf en Jonathan naar East Londen gereden in het Bakkie!!! Ja pap, ook ik heb nu eindelijk in het Bakkie gereden. Ik heb donderdag avond bij Michelle en Pieter geslapen in East Londen, vrienden van Fiona en Jonathan. Dat was makkelijker omdat ik vrijdag ochtend vroeg aan mijn reis naar Uganda zou beginnen!

Na een lange dag met 3 vluchten kwam ik eindelijk aan in het hostel in Entebbe. Gelukkig hoorde ik al Nederlandse stemmen, dus dat vrolijkte me meteen op. Deze meisjes kwamen net terug van een project van be-more, de ene vloog die avond naar huis en het andere meisje, sissy, pas de avond daarna. Sissy kwam net terug van het project waar ik naar nu ben dus ze kon me al van alles vertellen over de mensen en het leven daar. De volgende ochtend kwamen mijn ‘mede vrijwilligers’ aan, Arjan en Ria. Mijn eerste dag Uganda was ik dus gelukkig niet alleen.
Normaal gesproken ga je pas maandag naar het project, maar wij mochten al eerder komen omdat er een feest was op het schooltje. Antoni, onze huis vader en de directeur van de school, wou ons daar graag bij hebben en dat vonden wij natuurlijk ook heel leuk. We hebben echt een heerlijke badkamer, je hoeft nooit schoon te maken en je hoeft niet eens de wc door te trekken!
Nee het is wel even anders dan thuis, mijn wc is gewoon een gat in de grond en mijn douche dat zijn twee flessen water. Gelukkig is er wel elektriciteit dus kunnen we even wat water koken voor een warme douche.

Maandag begon het project dan pas echt, in Nederland zouden wij al lang een planning hebben voor wat we dan allemaal gaan doen, maar dat is hier wel even anders. De eerste week was als oriëntatie zeiden ze. Ik vind het allemaal wel prima, lekker rustig haha. We zijn deze week vooral bezig geweest op de school van Antoni, het is een privé school dus ze hebben het daar voor Ugandese begrippen nog best goed. Het was wel even schrikken toen je zag wat de kinderen te eten kregen.. het was pap van mais, maar wij zouden zeggen dat het behanglijm is.. Er zijn twee verschillinde rijen, de ene rij is voor de kinderen die ook op de school blijven slapen en de andere is voor de kinderen die aan het einde van de dag weer naar huis gaan.
Dinsdag zouden we een huisbezoek gaan doen, maar de mensen waren niet thuis. We zijn toen door gereden naar de plek waar de mensen uit de omgeving water halen als de watertank(als ze die al hebben) leeg is. Ik schrok wel echt toen ik zag dat de mensen dat water moeten drinken… het was eigenlijk gewoon een slotje met heel vies water en waterlelies er in. Maar ja de mensen hier hebben geen keus en als er geen water is moet je dat maar drinken, je moet toch iets om te overleven. Het is nu de tijd van het regen seizoen, dus de watertanks worden gelukkig weer gevuld!

Het tempo ligt hier iets lager dan in Nederland, maar daar zijn we nu al aan gewend. Vandaag hebben we samen met de kinderen van school mais en cassave gepland in de school tuin.

Dit weekend ben ik naar Kampala geweest met wat andere vrijwilligers van het andere project en een meisje uit Nieuw-Zeeland. we zijn daar naar de vrouwen markt geweest, dat is een markt vol met souvenirs. Ik kon me gelukkig in houden zodat ik in de rest van de 6 maanden nog genoeg kan kopen!

Veder gaat het heel goed met me en is het heel bijzonder om het leven hier eens echt te zien. Er stond nog wat hagelslag van de vorige vrijwilligers hier dus ik ben helemaal happy! Volgend weekend ga ik samen courtnye, Arjan en Ria naar de Murchison falls! IK ben heel erg benieuwd hoe dat gaat worden, maar heb al gehord dat het heel erg gaaf is.

Ik heb gehoord dat er een treinreis is van Tanzania naar Zambia. Ik moet het allemaal nog wel veder uit gaan zoeken, maar dit lijkt me wel heel erg gaaf om te doen, dus wie weet zit ik over een maandje in Tanzania!

Heel veel liefs en hele dikke kus uit Uganda!